1. Wzajemny szacunek. Inaczej tę zasadę można określić jako uprzejmość i stanowczość. Jako rodzice powinniśmy dążyć do równowagi pomiędzy byciem życzliwym, empatycznym a stanowczym i wymagającym, mając na uwadze potrzeby dziecka.
2. Świadomość przekonania kryjącego się za zachowaniem. Musimy nauczyć się wzajemnie słuchać swoich potrzeb, życzliwie i otwarcie podchodzić do dziecka, pamiętając, że za tym, co robi w danej chwili, ukrywa się jakieś głębsze pragnienie.
3. Sprawna komunikacja. Przede wszystkim taka, gdzie i dziecko, i rodzic uczą się słuchać nawzajem swoich potrzeb, nie bagatelizując ich. Wspólne szukanie przyczyny kłopotu może być kluczem do sukcesu!
4. Dyscyplina, która uczy. Będąc rodzicem, nie karzemy dziecka za popełnione błędy, lecz wspólnie z nim znajdujemy dobre rozwiązanie, zacieśniając tym samym więź z dzieckiem i budując poczucie wspólnoty.
5. Skupienie się na rozwiązaniu, zamiast na karze. Na każde wyzwanie czy trudność należy spojrzeć z różnych stron, pamiętając, że błędy są doskonałą okazją do nauki.